Web Zaman Damgası

Eşekliğin Divanı

Sözüm Eşeklerden Dışarı - Cümle Eşşolueşşeklere

Haddini bilmeyene, bildirmeli mutlaka
Layıkı olmayana, yapmamalı tukaka
Tespitlerim var benim, birbirinden harika
Eşşeği geme vursan, olur bir milli afat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Benim ağzım çok yandı, sizinki de yanmasın
Şakülünce davransın, fıtrattan uyanmasın
Köprüden geçerkene, size dayılanmasın
Tecrübeyle sabittir, tiyneti anla berbat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Sopalasan sırtını, okşandığını sanır
O zaman tapar sana, üç günlük yoldan tanır
Eşeğini döğmeyen, hayatından usanır
Bağlasan da Kâ’be’ye, olmaz ondan cemaat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Kimi hödük kimisi, tilki gibi kurnazdır
Kimi akil kiminin, zekası hepten azdır
Menfaati uğruna, gayetten utanmazdır
Fırsatını bulursan, kemiğini çadırdat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Sülün Osman misali, uzmandır dümenlerde
Ağnanır, yağarlanır, çayırda çimenlerde
El pence divan durur, olmadık zamanlarda
Su içse mülkiyeden, oldum sanır diplomat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Yazdıklarına baksan, ne Nihavent ne Hüzzam
Abartsan yazdığını, sanır şair-i azam
Başımıza kesilir, bir afat-ı muazzam
Yazdığı güftelerle, kan ağlar edebiyat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Nerede avanta var, mırlayarak oynaşır
Payını kapmak için, hırlayarak yanaşır
Umduğunu almazsa, zırlayarak kıynaşır
Menfaati uğruna, işi gücü hep fesat
Eyer vurma eşşeğe kendini sanmasın at

Nalbantçılar çıkarsın, topuğundan dumanı
Gezdirsin çayırlarda, menü yapsın çimeni
Eşref-i mahlukatmış, Allah affetsin beni
Babasını asacak, yetkili olsa gavat
Eyer vurma eşşeğe kendini sanmasın at

Kendine yağlı kuyruk, bize yağlı kötektir
Akıl fikir yetmiyor, bu nasıl pay bölmektir
Tilkiliğe soyunur, fareden de ödlektir
Karagöz sanır bizi, kendi olur hacivat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Adam olmaz eşşeğe, kırk defa adam dersen
Çevirip de başını, bakmayacak…. Gebersen
Faydasını görürsün, sen de dene istersen
Eşşek eşşek kalmalı, kapına yapma ırgat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Ahmaklara rehberdir, köpük bulsa suyuna
Güvenmek aldanmaktır, değişmeyen huyuna
Dokuz yüz takla atar, kırk kuruşluk payına
Suratına tükürsen, sayar onu iltifat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Şeytanı mümin sayar, mümini kafir sayar
Hak yoluna çağırsan, en büyük küfür sayar
Sorsan asaletini, harama sefir sayar
Sırtına eyer vursan, sanır takıldı kanat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

.....yeliyim demek, düpedüz dümbüklüktür
Milletin gönlünde O, ne müslüman ne Türk’tür
O benim nazarımda, hödük oğlu hödüktür
Eşşekoğlu eşşekte, vatana yok liyakat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Yolcu seher vaktinde, yola revan olmalı
İşe namzet kişide, ilim irfan olmalı
İlime bigânenin,beyni saman olmalı
Suratına tükür geç, istemez hiç maruzat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Şövalye olunmalı, Harbiyede kural bu
Dünyanın dört yanında, her bir yerde kural bu
Namusu namussuza, terbiyede kural bu
Köteğin yaptığını, yapmaz yüzbin nasihat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Dik dursun sacayağı, ocak bozuk olmasın
Yalakalık yapanlar, rütbe makam almasın
Zıkkımlansın dağında, beytülmaldan çalmasın
Madrabazın dünyada, olmasın işi onat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Hakkı hak bilmeyenler, dadım, lalam olsa da
Hakkı pek bilmeyenler, amcam, halam olsa da
Hakkı yek bilmeyenler, kendi balam olsa da
Rahat nedir bilmesin, arasın ömrühayat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Çok çektik biz bunlardan, Ta Âdem’den bu yana
Karnımız doysun artık, yalan-dolan beyana
Nakletsinler diyorum, duyanlar duymayana
Embesil dayısıdır, kuzenidir piskopat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Beyni karıncalansın, uyuz tavşana dönsün
Sürüm sürüm sürünsün, ocağı barkı sönsün
O’na yardım edersen, hem aptalsın hem bönsün
Hüllesiyle başbaşa kalsın etme refakat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Mangalda kül bırakmaz, coşar dili düğümlü
Fikri benlik peşinde, yaşar yılı düğümlü
Hile vardır işinde, koşar yolu düğümlü
Başımızda hiçbiri, süremesin saltanat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Yalnızca gösteriştir, fakire sadakası
Haramdan nakıs rızkı, kavuşmaz hiç yakası
Palavradır her sözü, bozulsun fiyakası
Sürmesin bu dünyada, Karunca bir şatafat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Düzenbazlık mesleği, hem kolaydır hem rahat
İşi gücü her saat, menfaattir menfaat
Kağıttan kale say ki, eline geçsin fırsat
Yarısı boşa gider, vursan ona bir tokat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Birliğine kasteden, kim olursa vatanın
Bilinmeli bu yolda, dönüşü yok hatanın
Dili kökünden kopsun, ona dil uzatanın
Kesiver cezasını, Tahtalı köye uzat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Gidenden kurtulsak da, gelen umut vermiyor
Anaları demek ki, helal süt emzirmiyor
Hocası talebeye, güzel öğüt vermiyor
Diplomalı eşşeği, hatadır saymak üstat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Marko maşa olursa! giydirirler fistanı
Bir eşşek kabre konsa, kirletir kabristanı
Rabbim halas eylesin, ölüsünden vatanı
Bulunmasın cesedi, denizde etsin vefat
Eyer vurma eşşeğe kendini sanmasın at

Meyhane köşesinde, elinde cıgarası
Acınacak haldedir, insanlık fukarası
Depreşse bahanesi, depreşse bir yarası
Zıkkımlansa bir kadeh, sandalyeyi sanır yat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Dilimiz aynı ama, yabancıyız bize biz
Birbirini tutmuyor, fikrimizle zikrimiz
Anlamakta zorlandım, bilmiyor ki biz kimiz
Allah neden yarattı, kul diye böyle bir zat
Eyer vurma eşşeğe, kendini sanmasın at

Celil ÇINKIR - DELİBAL