Web Zaman Damgası

Kanatları Kül Olmuş Ateş Böcekleri

yiyecek verdiğim sokak köpeklerinin minnettarlığı
çapari iğnesinden kurtarıp, denize bıraktığım istavritin teşekkürü
kavurucu sıcakta su içirdiğim kuşların ödülüydün sen

donmak üzere olan o yaşlı adamın; ikram ettiğim tavşankanı çayı içerken
"[ italik ]mevla’m sevdiğine kavuştursun[ /italik ]" dediği duaydın

tanrının bir lütfuydu ellerini tutmak
bir kez yaşanan ve bir daha yaşanmayacak olan, bir mutluluktu seni sevgilim bilmek
gerçek olamayacak kadar güzel bir düştü
sana sarılmak
seni öpmek

biliyorum, felç olmuş bu aşk bir daha ayağa kalkamaz
denize sevdalı o beyaz martı bir daha geçmez, o rengarenk gökkuşağının içinden
ateşle dans etmez kanatları kül olmuş ateş böcekleri
kuytularda can evinden vurulmuş o hırçın rüzgar
bir daha esmez deli deli

içinde in cin top oynayan, metruk bir köşkmüş aşk şimdi
pencerelerine tahtalar çivilenmiş
vahşi otlar içinde netameli bir korku
bin yıllık bir ürperti

kefen gibi örtüler serilmiş hatıralara
anılar arka bahçeye gömülmüş canlı canlı
onca zamana rağmen, hala acıyla gıcırdarmış merdivenleri

rivayet odur ki…
bazı geceler, mahzenlerinde duyulurmuş
doğmadan ölmüş çocuk sesleri

[ italik ] Sürpriz jestinden ötürü; seçkiye teşekkürler.[ /italik ]