Web Zaman Damgası

Benim HİKAYEM

Neşesi ve Hüznüyle bir gün daha topluyordu çantasını
birazdan Akşam gelip çalacak kapısını
Ağır aksak adımlarla geceye yolculuk başlayacaktı
gülümsedi
MUTLU AKŞAMLAR
dedi kadın
lakin sesine eşlik eden olmadı



biran gözleri daldı
ve eski günlerin perdesi aralandı,
dudak kıvrımlarında
hüzünlü bir tebessüm yuvalandı
kıpır kıpırdı önünde uzanan Marmara



Küçük bir sahil köyüydü burası
şirin mi şirin
değme köyler eline su dökemezdi
güzelliğinin



upuzun sahil kimsesizdi
sanki az sonra gençler toplanacak
yaktıkları ateşin etrafında
yine hep bir ağızdan şarkılar söyleyecekti
gitarını çalarken içlerinden biri
el çırpacaktı yürekleri



İç çekti kadın
çoktan kaymıştı avuçlarından
neredeydi şimdi o gençlik yılları
gözünün perdesine takılan?



gönlü bir sözü birdi o zamanlar sevdalıların
bir yaprak kadar titrek
bir ceylan kadar ürkekti yürekler
kızarırdı gönüldekini dile vururken yüzler
dil kesmezdi içini dökerken..!
çok eskidendi eskiden



avucuna aldığı minik taşları fırlattı denize
dağıtmak istiyordu hüzün bulutlarını
düşsün istemiyordu gün batımına gölge
iki martı havalandı



kıyıya vurmuş yosunlar arasında
bir deniz yıldızı ilişti gözüne
birden gökyüzünde kayarken
dilek tutduğu yıldız düştü aklına
sevinçle ellerini vurdu birbirine
gözleri doldu
usulca fısıldadı yıldızın kulağına



Sen O sun..!
geldin işte
DİLEĞİM TUTTU..



04/05.Ocak2017/ İZMİR

Canan Eren