Web Zaman Damgası

kar

Senin susuzluğun ben olmuştum, benim ki sen…
Hadi gel!...
Yavan sulara kanma.

Şimdi anamızın dili başka mıdır?
Başka mıdır ağıtlarımızın yankısı…
Ya bin yıldır vatan bildiğimiz Anadolu’nun,
Göğsünden emdiğimiz ak süt…
Biliyor musun sadece tavuklarımız karışmadı bizim,
Dalgalansın diye göklerde ay yıldızlı al bayrak
Antep’te, Çanakkale’de, Sakarya’da,
Kanları canları da karıştı birbirine atalarımızın.

Senin rengin ben olmuştum, benim ki sen…
Hadi gel!..
Başka renklere boyanma.

Söyle, aynı gökyüzünden düşmez mi bağrına,
Oynadığımız kar, ıslandığımız yağmur dünyanın…
Aynı güneş ısıtmaz mı havayı suyu,
Ve aynı ateşte pişmez mi ekmeğimiz aşımız.
Halbuki şu üç günlük dünyada,
Aynı dili konuşanlar değil,
Aynı duyguyu paylaşanlar demez mi Mevlana.

Senin sırtın ben olmuştum, benim ki sen…
Hadi gel!...
Kuru dallara dayanma.

Bırakalım gayrı şu nefreti,
Alevi-Sünni, Türk-Kürt dediğin nedir ki?..
Hepimizin mayası balçıktan değil mi?
Değil mi ki etten kemiktendir elbisemiz.


Yıkılacaksa bırak felek yıkılsın,
Denizler göller kurusun sevgi pınarı kuruyacaksa.
Kırılsın bütün dalları dünyanın,
Eğer ki bir gönül kırılacaksa.


Nisan,2016-Aydın


[ italik ][ alt_cizgi ][ikiyanayasla]