"Ağaç şefkatli" isimli şiir 4.4.2018 13:56:16 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Ağaç şefkat güneşi ... Şehrin dişleri kanlı Kaç şehir den ağaç
Sevdim ağaçları Ağaç şefkat güneşi
Şehir görmesen de Ağaç şefkat güneşi
Gözün çıksın şehir
Ey ağaç Kıymetin bilinmedi bu şehirde Dalını kestiler gövdeni çizdiler Gönlüme benziyorsun bu şehirde Gönlüm gibi saf ve duru oluşunu da sevdim Şehrin gözü çıksın Ağaç şefkat güneşisin gönlüm gibi Bu şehir varsın bilmesin kıymetini
Şehir dişlerin kanlı Gözün çıksın şehir Dişleri kanlı şehir Bir ağaçlar devrildi bir de gönlüm bu şehirde Şehir ey kirli fikirli Ağaç imanlıdır yeşil zikirli Sevdim ağaçları
Şehir bilmese de Ey ağaç şefkat güneşisin gönlüm gibi
Ağaç şefkat güneşisin gönlüm gibi Şehrin dişleri kanlı Gidelim bu şehirden
Şehir insafa gelmez Gör bu aşikar gizliyi Gel gidelim ağaç Bu şehir sarhoş bulamaz doğru çizgiyi Ey ağaç ey şefkat güneşi Gidelim bu şehirden bu körden kaçalım Bu bir deli yakanı kurtar
Gel gidelim ağaç Yeşil ormanlar bulalım Yeşiliğin serin denizine gidelim Bu yangından çıkalım gel ey ağaç
Arkadaş ol gönlüm senin dostun ağaç Ağaç bir şefkat güneşi...
Ah dişlerin kanlı şehir Bir ağaçlar devrildi bir de gönlüm bu şehirde Kaldım gitti bu şehirde Neden Allahım
Şehir görmese de Ne güzel yaratmış yaradan seni
Gel gidelim ağaç Anla ey ağaç Bu şehir kovuyor bizi Bu şehir kör.anla arkadaş ol sarıl bana Bu şehrin dişleri kanlı sana ve gönlüme düşmanlığı var Gidelim gel
Yeşile ve ağaca düşmanlığın ne Gözün çıksın şehir Leylanın gözleri yeşil değil mi Ey mecnun dost sana da ağaç Ağaç şefkat güneşi...
Şehir görmese de Her ağaç şefkat güneşi Her ağaç derviş gönüllü Bu vatanda Gözün çıksın şehir Ağaç dost bana Neden kovdun ağaçları kuşları Canavarsın
Babadır ağaçlarımız Bu vatanda Ağaçlar şefkat güneşi oldu bize bu vatanda Şehir körsün Gözün çıksın şehir Ey şehir dişlerin de kanlı Yedin bitirdin ciğerimi Canavarsın Ağaçlar kuşlar dost bana Sen kestin ağaçların dallarını Onlardı ağacın duaları Gözün çıksın şehir
Ey kör şehir Canavarsın
Ağaç şefkat güneşi gibi Ağlamaklılar ağaçların benim gibi Canavarsın Gözün çıksın şehir
Yüreğim gibi derviş yüreklerine kim salmış ateş Şu ağacın güzelliğine bak Daha kurumamış gövdesi ve kökleri Rahat bırak kucaklasın mavi gökleri Mavi bir hırsla Gözün çıksın şehir Ağaç dost bana
Şehir görmese de
Kestin o yeşilliği Daldal öldürdün ağacı Gözün çıksın şehir Canavar
Anladım ey ağaç bu şehir elinde balta kovuyor ikimizi Ağaç dost bana Zaman boğuluyor şehirlerde her yaz Ağaç dost zamana Gözün çıksın şehir
Çırpınıyorsun şehirlerde ey ağaç Gel gidelim ey ağaç Yeşilin denizi gibi ormanların dalgalanışı Denize düşmüş çocuklar gibisin Gidelim bu şehirden yüzme bilmeyen Bu şehir kovuyor bizi Bu şehir kör Gel gidelim Bu şehrin dişleri kanlı... Bir canavar
Gözün çıksın şehir Ağaç dost kuşlara Toprak ananın kolları ağaç Toprağın mavi duası ağaç... Şefkatle sardı bizi her ağaç
Ey ağaç seninle büyüyen şefkattir Demirde kömürde çelikte betonda var mı yeşil şefkat... Bu şehir kovuyor bizi Şehir kör Bir canavar
Gözün çıksın şehir Şehir görmesen de Gölgesinde uyuyor bir bebe Ağaç dost bebelere
Sevimlisin ağaç Kesmedim ve kırmadım dalını bile Şikayetçi olursun diye gelirde dile Uzayıp maviliğe Dertlerimi anlatasın diye mi Ağaç şefkat güneşisin bu evrende Bu şehir kovuyor bizi Bu şehir kör Bir canavar...
Dost bildim seni ey ağaç Ağaç şefkat güneşisin... Dal dal Beşiğimiz olmadın mı ağaç Bu şehir kovuyor bizi Şehir kör Gel gidelim Bu şehrin dişleri kanlı
Gözün çıksın şehir Şehir görmesen de Ağaç dost nehirlere Ağaç şefkat güneşi Yaprak yaprak Gölgesinde uyuyor kaç bebek Uyuyor gölgesinde gözünden uyku akan kelebek Ağaç şefkat güneşi Derviş gönüllü Dalında kuşlar... Dalında salıncaklar Oyuncaklar çocuklar... Ağaç gül gül koşar zor zamanda bize Bir çölde bir gün Onu da gölgelemedi mi ağaç Dost bildim her ağacı Bu şehrin dişleri kanlı Fikri kirli
Ağaç dost derelere Ağaçlar yelpazendir ağaçları sev bebek Sevgisi büyük bebek Sende daldal dala konan kelebek Ağaç şefkat güneşi...
Dost bilmişim ağacı Yeşil bayrak yaprakları Dalları duadaki el gibi Ey ağaç Bu şehir kovuyor bizi
Gözü çıksın şehrin Ağaç dost yeşil meralara Ağaçları sevdi bebek Ağaçları sevdi kelebek Ey ağaç şefkat güneşisin Dost bilmişim ağaç seni
Bu şehir kovuyor ağaç bizi
Gözü çıksın şehrin Ağaç dost insana Ey ağaç büyüyen şefkatsin yeşil yeşil Dost bilmişim ağaç seni Yoksul ellerine nasıl alırlar dikenli baltayı Dost bildim ağaç seni Bu şehir neden kovuyor ağaç seni Gel gidelim Bu şehrin dişleri kanlı
Gözü çıksın şehrin Ağaç dost toprağa Ağaç seninle büyüyen şefkat Dertli beşiğimiz senden ağaç Fakir tabutumuz senden ağaç Dost bilmişim ağaç seni Ağaç seninle büyüyen şefkattir Dost bildim ağaç seni Bu şehir kovuyor ağaç bizi
Gözün çıksın şehir
Tabutumuz oldun ağaç Gel gidelim ey ağaç Bu şehrin dişleri kanlı
Çok eski ey ağaç senle dostluğum Beşiğimiz oldun ağaç Tabutumuz oldun ağaç Ağaç şefkat güneşisin Ben insan sen ağaç benimle büyüyen gül aşk Seninle büyüyen gül gibi bir şefkat Ağaç senle büyüyen şefkattir Bu şehir kovuyor ağaç bizi Şehir kör Bir canavar
Gözün çıksın şehir Ağaç dost bana Beşiğimiz oldu ağaç Tabutumuz oldu ağaç Yaktık ısındık Ey ağaç sende insana şefkat güneşi Ey Tur dağının nazlı ağacı Şefkat güneşi oldun Musaya Dost bildim ağaç seni Bu şehir kovuyor ağaç bizi Gel gidelim Bu şehrin dişleri kanlı
Gözün çıksın şehir Ağaç dost bana Yoksul toprak ananın bize uzanan kolları ağaç Şefkatle sarmışsın bizi Nasıl dost bilmeyeyim ey ağaç seni Bu şehir kovuyor ağaç bizi
Bir ağaçsın baharı yüklenmiş bekçi at gibi Çiçekli yat gibi Ağaç seninle büyüyen şefkattir Bu şehir kovuyor ağaç bizi Şehir kör Şehir canavar
Ey ağaç deli dünyayı uçuracak beyaz kanat gibisin Ağaç senle büyüyen şefkattir
Gözün çıksın şehir Şehir görmesen de Elif gibi soylu uzuyor zengin göklere soylu ağaçlar Elif diye ağlıyor sevimli rüzğar yapraklarında Kıymetiniz neden bilinmedi bal dilli ağaçlar Şehir canavar
Ağaç seninle büyümüş şefkat Nasıl dost bilmeyeyim ağaç seni Bu şehir kovuyor ağaç bizi
Gözün çıksın şehir Ağaç dost insana Ahir zaman işi diyelim mi bu düşmanlık Çöl görmese de Bir ağaç gölgeledi efendimizi Ağaçlara verdik sevgimizi Tufanda Nuha ettiler bir gemi hediye Ağaçlar dost Gözün çıksın şehir İnsana sevgisi deniz ağaçların Sevgisi zengi denize benziyor ormanlar deniz...
Ey ağaç seninle büyüyen deniz gibi en mavi bir şefkat Kıymetiniz bilinmedi gül gönüllü ağaçlar Nasıl dost bilmeyeyim ağaç seni Sevgim büyük bebek... Bu şehir kovuyor ağaç bizi Şehir kör gönüllerimize Gel gidelim Bu şehrin dişleri kanlı
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.