:
[ italik ]UTANIN!

Tiksinip siyasetin çehre-i murdarından
Bitaraf kalacaktım teneşirlik güne dek
Korkup, gelecek neslin haklı intizarından
Vazgeçtim kararımdan görünce onca ürkek
Ülkü belli gaye tek; gelsin artık bu bahar
Sükût ederdim ama susmanın vebali var

Vebali var, aldırmaz, tehditi haykırmazsak
Kırmazsak bileğinden, hilale kalkan eli
Vebali var dik durmaz oyunu biz kurmazsak
Hüsrana uğratmazsak yine yedi düveli
Sînesi makber, mezar; şehit kokar bu diyar
Sükût ederdim ama susmanın vebali var

Farketse de tuzağı Temmuz'un onbeşinde
Yanmakta milletimiz od'unda tefrikanın
Oysa davamız büyük; çakallar av peşinde
Kârı! binlerce "eyvah" boş geçen dakikanın
Ahdetmiş hasmı Türk'ün kurmaya bahtıma dar
Sükût ederdim ama susmanın vebali var

"Yeni/kapı" açmışken bir Ağustos gecesi
Kan kustuk her kusurda; kulaklar yine "vur!"da
Sonu gelmez kavgamız "haçlının eğlencesi"
Ve onmaz onca gedik yıkılmaz denen surda
Yine gam çeken hilal, mutluluk ağyara yâr
Sükût ederdim ama susmanın vebali var

Ey mazlumun gür sesi muhacire kol-kanat!
Düşün ki neden hazan, ardı gelmez kıştasın
Yeni bir destan için gün sayarken kâinat
Sen hâlâ dünde kalan bir avuç alkıştasın
Ayrık otunu yolmak, bir olmak; budur şiar
Sükût ederdim ama susmanın vebali var

Tehlikeyi ihtarken cenk için çalan çanlar
Nerede nesl-i Asım bizi biz yapan o ruh?
Nerede çağ kapayıp yeni bir çağ açanlar
Nasıl sızdı içime iblise çırak güruh?


Hilâle kafa tutmuş rahatsız ederken çan
Affı zor hata eder, ben "gel!" dedikçe kaçan
Dâvâ nefer bekliyor, mefkûremiz heyecân
Ve diller konuşurken birazcık özen, ayar!

Ey İslâm'ın gür sesi, bîçâreye kol-kanat!
Mazlumların âhından yıkılırken kâinat
Yakışıyor mu hâlâ kavgada ısrar, inat?
Kalmadı mı hiç iz'an, zerre miktarınca ar?

Farketse de tuzağı Temmuz'un onbeşinde
Haz bulmakta nicesi tefrika ateşinde...
Oysa pus dağılmadı; çakallar av peşinde
Küfür tek millet olmuş, Türk'e dâr kuruyor, dâr!

"YENi/KAPI" açmışken bir Ağustos gecesi
Yine öfke dem yapmış; gün fırtına öncesi!
Sonu gelmez kavgamız "haçlının eğlencesi"
Anaların gözünde "hüzünle akan pınar!"

Ufkumuzun üstüne toprak atmadan kürek
"Yeter!" demek yetmedi, belli ki sarsmak gerek...
Beyler! Tehlike büyük! Zerki zehir Engerek!
El-ele vermez isek, şehitler bizi kınar!

Farzedin ihtilaf var, suçlu olan "öteki"
Limana varış zorken, kavga olur mu peki?
Gemi battıktan sonra haklı çıksanız ne ki?
Fırtınalar öyle ki; umut ölüme kenar!

Esârete düşenin ibret olsa da hâli
Tarih bilmeyene zor, târifi istiklâli...
Sözkonusu "SON KALE!", neslinin istikbâli
El ver de yıkılmasın, diz çökmesin bu Çınar!

Mecit AKTÜRK