Web Zaman Damgası

Bir Düzenbazın Serüvenleri

I.
Kafa-kola almıştı, Çavuş oğlu Rufet’i
Çifti çubuğu satıp, zahmetinden kurtuldu.
Zaten çabuk sökmüştü, alfabeyi, ebceti
Umumi vaziyeti, okurdu resimlerden.

Naturası, kisvesi, üslubu değişmişti
Halka hizmet etmeye, ayak üstü ant içti.
Muhannet dostlarıyla, hususi helalleşti.
Tek solukta geçmişti, kavisli yokuşlardan.

Hesap tuzlu olsa da, uslu ve kibar durdu
Yan dişleri dökülmüş, dar vakitte yaptırdı.
Sırma saçlı bir yosma, çizgisinden saptırdı
Affet-i devran gibi, Sofiya Rutenya’dan.

Ceviz altı parkında, her akşam buluşurdu
Gözlerine bakarak, dizlerinde uyurdu
Boynunu, gerdanını, liralarla doldurdu.
Savuştu saklı semte, karda iz bırakmadan.

II.
Neyse ki asayişten polisler rastlamıştı
Yavuklusu firari, telise sarılmıştı.
İrtifada zeplinden, taşlı zemine düşmüş
Brüt kemik sayısı, ikiye katlanmıştı.

Hoca efendi diyor, cinler çarpmış gafili
Dini bütün olanlar, okuyup, üflemeli.
Nöbetçi tabip diyor, alçıya aldık şefi
Biçmeyin kefenini, son nefesi çıkmadan.

Kırılıp dökülse de, itinayla beslendi
Kırk dikiş, sekiz ayda, ancak kendine geldi.
Fedakar dostlarına talimatlar gönderdi
Doldurdular kabrini, müşterisi çıkmadan.

III.
Gözü pek, kolu kızıl, bir ekip kurulmuştu
Yanlış frekansların, ayarı verilmişti.
Muhtelif mekanlarda, dirsek teması olmuş
İcazet alınmıştı, siyasi figürlerden.

Kısa, öz geçmişini bir poşete yazdılar
Üstüne de rötuşlu resmini bastırdılar.
Seçim arifesinde, her tarafa astılar
Muhaliflerin fazla damarına basmadan.

Rivayet ki bu yiğit, mafyayı batırmış
Ganimeti, haracı, çuvallarla götürmüş.
Gavurun mektebini iftiharla bitirmiş.
Zinhar şüphe edilmez, ilminden, izanından.

IV.
Şu namzet megafonla, köşe bucak seslendi:
Müjde aziz dostlarım, kurduk ofisimizi.
Okuyup, mühürledik, icraat listemizi.
Beraber kalkacağız, bunca yükün altından.

İlk mektep kapanmıştır, yükseği açılacak
Yediden yetmiş beşe, herkes tahsil görecek.
Ahil cambazlar değil, uzmanlar yetişecek
Hesabı sorulacak, HES’i çıkaranlardan.

İcabında limitsiz kredi bulacağız
Değirmen Deresinde barajlar kuracağız.
Allı-pullu levrekler dolduracak ağları
Bereket fışkıracak, bu kadim topraklardan

V.
Soysuzlar duyamaz mı vicdanının sesini?
Haram ile, hileyle, doldurmuş heybesini.
Puslu bir gece vakti, kaybettirmiş izini
Kim bilir nerde koşar, iblisin arkasından.



Ömer Çelik