Web Zaman Damgası

Ağır geliyor hasretin bu yüreğe 

Açığa çıkmaz en uysal acılar!
Yıldızlar söndü
Gök yarıldı, toprak koktu
Ağır ağır indi ihanetin kokusu paris e
Zılgıtlar kuşandı,
gökyüzünün sonsuz yaşını
kara gecenin Kalles bedeninde...


Ey Paris yiğitlik miydi 
Öyle garip ,öyle mahsun 
çığlıksız türkülere düsen
3 canı karanlığa kurban etmek...


Paris sessizce uykuya daldı
Şimşek gibi yüreklerimize düşen gidişinle
Başı dik özgürlük soluyan yoldaşım
Yalnızlığımın,
hükmüne düştü ayrılığın
iki düş arası sarıp sarmaladığım.


Bulutsuz bir güneşin
merhametli sıcaklığında
Yoruldu göğsümde alaca bir ceylan 
İçerimde çaresiz bir yangın
Yakıyor geceyi, soğuğu ve yalnızlığı.


Ay yürekli yoldaşım
Hep o essiz görkemli duruşunla
Bulutların en tepesindesin
Özlemleri büyük,yüreği büyük,
Güneşin aleviyle süslenmiş
Umudun yaratıcısı sara..


Yine hasretin gelip dayandı
Sol yanıma
hangi gecede Yiğittir ışık,
gözlerinden öpe öpe kaldırır ayağa umudu
Ateşin mevsimi soğuk,
külün siyahı savruk
Yanık dört bir tarafı bu hain özlemin
Bıçak gibi kesecek umudu yokluğun..

Hani gelecektin bir gün
Gök yüzünün umut kokan maviliğinde
Gün doğumu gibi girecektin içeri
Hani çocuklar,
bir daha ağlamayacaktı
Dağkapının varoşlarında
Umutları yarım kalmışlara
Baharlar ekecektin yıldızlar yalınlığında
Şiir tadında mısra mısra 
Munzurlarda


Hep ayrılıklarmı gelip çatacaktı
bu naçarlığıma,
yeni acılarmı eklenecekti acılarıma
devrimin yiğit kızı.


Ağır geliyor hasretin bu yüreğe 
Küle dönmek için
isyana dönüyor yüzüm
yüzümden çekip aldıkları o gülüşüde
soldurduktan sonra
yaramın kabuğunun altında
geceyi terk edip gitme saatidir
bilmeni istediğim
tek şey hasretin
Yakıyor cenneti, baharı ve cemreyi
acığa çıkmaz en uysal acılar
Tuz basıyorum kabuk tutmaz yaralarıma...!

02.07.2016 A.ALKIS