Web Zaman Damgası

SENDE BULDUM HAYATI

SENDE BULDUM HAYATI

Sende buldum hayatı sonbaharlı rüyamda
Bağımlı oldum sana isterim ol yanımda.

Senden başka kimse yok ne sağımda solumda
Kimse tutmaz elimde canan vardır yanımda.

Yel kuzeyde estikçe poyrazı hatırlarım
Mehtaplı gecelerde cananımı ararım.

Ey canan yeter artık acılarım yetmez mi?
O güzel bakışların bu halimi görmez mi?

Görsün cananım gelsin istersen rüyama gel
Bu da olmazsa canan hatıramda yalnız kal.

Hasar uzvun pençesi benliğimi tam sarar
Baksan da yaram acır demir taraklar tarar.

Bir kolum çöl sıcağı öbür kolum buz kutup
Artık hiç ümidim yok halsizim düştüm bitap.

Kollarımda hortumlar makinalara bağlı
Kanım gidip geldikçe içim acıyla dağlı.

Diyaliz aletinin gülümseyen yüzü var
Kirli kanımı alır temizler tekrar sunar.

Bir döngü gelip gider Diyaliz hayat sunar
Sunduğu hayat bana pamuk ipliği kadar.
---- 30.04.2008 – Tozkoparan / İstanbul

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul


===============================



HAYATIN SONBAHARI

Hayatın sonbaharı ufukta görününce
Soğuk vurur insana başı sarar düşünce.

Sararırken yapraklar yavaş yavaş dalında
Kuzeyden poyraz gelir soğuk soğuk eserek,
Çizgiler çoğaldıkça yavaş yavaş alında
Her sonbaharda hayat birazcık eksilerek.

Hayatın sonbaharı o anda başlayarak
Siyah saç üzerine ak saçlar saçılırken,
İhtiyarlık hayatı zoruyla harcayarak
Bir dönüm noktasının sonuna varılırken.

Ağır, sessiz ve serin rüzgârlar dolaştıkça
Matem havası başlar ve durur kalır zaman,
Beller büküldüğünde ele baston aldıkça
Hayatın sonbaharı kışa çevrilir o an…
---- 06.10.1961 – Afyonkarahisar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul

Kaynak: 4. Şiir Defteri – İsmailoğlu Mustafa YILMAZ