Gece bir tuhaf oluyor kalbim nedensiz , kaybediyorum kendimi sahip çıkanım yok yersiz , hükümsüzüm beni bulana ödül verecek kadar cömertim bu sıralar , ıssız puslu sokaklar , yanın artık cıvıl cıvıl ışıklar , ve yine bir gece yarısı vuruyorsun aklıma aklıma , ne havada nem nede çayımda dem kaldı..

Bir gece yarısıydı
Masum bir bebeğin yüzü kadar berraktı
Ne havada nem ye çayımda dem kaldı
Bir gece yarısıydı
Rüzgarın uğultusu hatırımda kaldı
Kapının gıcırtısı
Yağmurun çisil çisil cama vuran sesi
Korkuyordum ya sen duyuyormuydun nefesimi
Ne uzun ne ayaz bir gece
Dans eden mum ışığında gölgeni gördüm
Her şimşek çakışında
Her yalnız kaldığımda üşüyordum
Bir gece yarısıydı
Kan ter içinde uyandığım kabuslar gördüm
Gözlerim kan çana
Bir damla düşmüyor yalandanda olsa
Neye yararki bu saatten sonra
Bir gece yarısı
Bir sabahın aynadaki yansımasını gördüm
Yüzüm yaşlanmış saçlarım ağarmış
Sanki yıllarca gün doğmamış
Sahi ölümmü peşimdeki karanlık
Yok olmayacak biliyorum içimdeki kötü yaratık
Ve bir gece yarısı kaybolacak aklım
Yine sensiz ve nefessiz
Öylece bakakalacak gözlerim
Bir korku tüneli gibi hayatım
Nice uğultuların
Ve sinsice yaklaşan sonun kurbanı yarım aklım
Bir gece yarısıydı
Masum bir çocuğun teniydi bedenim
Ne havada nem ne çayımda dem kaldı .


Servet KONAÇOĞLU