SESSİZ "TEKÂMÜL" DİYALOGLARI...
SESSİZ “TEKÂMÜL” DİYALOGLARI…
Biz; "Sen ve Ben"… Ki nadiren yan yana yazılıyoruz kader defterine... Ben, buradan bir şeyler yazıyorum bulutlara, Eminim; okuyorsun sen oralarda... Ararken kendini, senden uzak kelimelerde, Kaybolup, üzülüyorsun, Sessizce saklandığın suskunluğunda... Sonra ve nedense sonra; Sensizliğin yankılandığını duyuyorum Taş duvarlarında yüreğimin… Bırakıp elimden kalemi, yalnızlığımızın idrakiyle, üzülüyorum.... Artık biliyorum; yoksun sen, sözcükler gereksiz… Ve parmak ucu sessizliğinde bastırılacak, İçimin sağır eden çığlıkları… |