Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. ANDRE MAUROIS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yaşayan Ölü
hazinoyku
5,0 / 3 kişi ·4 beğenme · 3 yorum · 1070 okunma
 Yaşayan Ölü
Her sabah uyanmak ne zor
Bu kepaze yaşamın soylu karanlığı Ve benim içimde çirkef bir yalnızlık İnsanlar sefil İnsanlar soysuz Ne zor uyanması ağrısı dinmeyen göz kapaklarımda Umut etmek koyu karanlık Yaşamadan heba etmek bir yaşamı Sonra asılmak göz kapaklarından Kanlı Ölmek kolay Yaşamak zor Ve kimse kandırmasın kendisi Hayat dediğimiz Çirkef bir yalnızlık |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yaşayan Ölü şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Sular KARASI
24 Şubat 2016 Çarşamba 03:28:14
Kendini bulmadır belkide hayat denen yalnızlığın nedeni ve sonu kendini bulmayla biten
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
hazinoykuhayatı yaşayan birine sormak lazım zşra ölü olugum için muhatabımda dğil hayat denen zillet
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 24.2.2016 03:17:38
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 1070
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yalnızlıgın en koyusu düşmüş mısralara