MAZİNİN ÇİLESİ
Bu gece yine nöbetteyim
Maziyle, sulu gözlerle sohbedeyim Zincirle bağlıyor beni anılarım Kurtulamıyorum, esaretdeyim. Gitgide azlıyor gözümün feri Zifiri karanlığa bürünüyor yıldızların yeri Nasıl kendime reva görürüm bu esareti Bilmem ki hangi taşa vurayım akılsız seri. Ne zaman bitecek bu mazinin çilesi Halbuki ne güzeldir gecenin temaşesi Kase kase ay ışığı içmek dururken Neyime lazım kirkorun meyhanesi. Çoktandır geçip geldim mazinin yollarından Ne bir seda’m kaldı, ne de ayak izim Bu kendimden kendime tavsiyem Geçmiş geçmişte kaldı zaten Yeni doğan güne bak azizim. Handan Uçak Tunca Yürekten Mısralara 24/02/2016 |
Beğendim...
...................................... Saygı ve Selamlar...