olacak gibi değil bu böyle
birazdan gün doğacak
gün seni ışıyacak kaldırımlara
kimbilir hangi şarkılar yarım kalacak
kimler yitirecek düşlerini
kimlerin duyguları susacak sabahla
kimlerin yarınına yazık olacak İstanbul’lum
kimlerin sevdalarına yazık olacak...

ben iyi ki sevdim diyorum
hoşuma gidiyor böyle olması
bir seni düşünebiliyorum düşünürsem
bir buna katlanabiliyorum
sen susuyorsun ya gün ışıdığında
biliyorum içinden geçenleri
ben söylemek istemediklerini de anlıyorum

öyle sıkılıyorum ki İstanbul’lum
öyle kötü sıkılıyorum ki
koskoca gecede yalnız ben
kağıt bıçaklarla suları kesiyorum
karanlıkları zincirliyorum geceye
yağmurlar hiç ölür mü İstanbul’lum
pencerelerimden yağmur vuruyorum.

kim gelir ki bu saatten sonra
kimi bekliyorum
her gece seni özlüyor İstanbul’lum
ben seni özlüyorum
korkuyorum gidişlere uyanmasından günün
sensizliğimden korkuyorum

sen kokulu çarşaflara uzanıyor akşam
yalnızlık boğazıma çekili yorgan
yastığımda sağ yanağının izi
hayretler içindeyim
kendime şaşıyorum
nasıl yaşanır sensiz İstanbul’lum
nasıl yaşıyorum.....

ekim2002/Antalya
Demir Mutlugil