Unutmuşum!
Serince ıslaklık;
Damı akıyordu her şeyimin, Bir hamlede yere serince beni âşıklık, Doğru, unutmuşum; Adını anmayacaktık. Hani şu ikinci adam var ya; Bir yerlerime iteleyip, Kendimden sürdüğüm, Doğru, Kapı deliğinden dahi bakmayacaktık. Peki, sonbahar mıydı bu soluduğum, Mevsim koklamayı da mı yasaklamıştık. Duvarlarımın arasında koruduğum; İki göz, kahverengiye bulanmış, Tutamıyorum işte kendimi! Kısa saçlar, asi ruh, Yıkıcı, bir çiftten fazla söz, Hepsi; Bulanın mıymış? Doğru, Hatırlamayacaktık değil mi? Unutmuşum! |