Yağmur
Gök delindi sanki boşaldı yağmur,
Tattım tâ derinden derdi, hüzünü. Islandı bedenim her yanım çamur, Gördüm ayrılığın acı yüzünü. Her damlada bindi yükü sırtıma, Damla damla keder, damla damla dert. Gökte değil bende koptu fırtına, Dolandı boynuma hasretten kement. Dağılsa bulutlar açsa da güneş, Dinmiyor kalpteki hüzün yağmuru. Yağsa da yağmurlar sönmüyor ateş, Gözüm kan çanağı, hasret mahmuru. Gitsin artık yeter bu kara bulut, Sussun içimdeki yalnızlık sesi. Ruhumda her sabah yeni bir umut, Her yağan yağmurda kaçar neşesi. Vahlanıp sızlanıp boşa yanmışım, Bilemedim nedir beni ağlatan. Bunca yıl nasıl da yağmur sanmışım, Meğer gözyaşımmış beni ıslatan. 2003 |
Nâfiz BASAN tarafından 2/20/2016 6:45:54 AM zamanında düzenlenmiştir.