Düşte Gör Gününü
Sükutu tek hecelik şiire gömdüm.
Kalbini sığınak edinişimin yıldönümünü kutluyorum her gün. Sıcaklığını iliklerime kadar hissettiğim bir coğrafyadan sonra Hangi iklimin parçası olabilirim? Düşsün istiyorum düşümden düşün Kemiğimden etimi ayırıyor keskinliğin Reva gördüğünde hakkım yok Hüznü kırışmaya razıydım oysa Kırıştırmaların olmasa… Gönül yetmedi, düş yetmedi… Duama kattım, yetinmedin… Can benden çoktan gitmişti… Ne istedin de vermedim? Aşka bahane bulmam gerektiğinde karşıma dikildin Sevgi sunumumda, öfkenle irkildim Koşarken sana doğru cümle hisler Akreple yelkovanın koçağına ittin. Sen’cil olmam ben’cil olamadığımdan… Aklıma yer etmiş olmandandır, yersiz yurtsuz kalman… Hani ben kusur abidesiyim ya karşında en anlamlı hediyem olacak ayna… Bakıp bakıp bencilliğini hatırla “kendi seven ağlamazmış” Çaresizliğin kucağına itilen sen ol da ağlama Düşene gülenlerden olanlar Düşmeden anlayamazlar Düş(ümde)te gör gününü (acemiyat) |