ÖDÜNÇ BİR SEVDA
hayat bir gün karşıma geçip
sana ödünç bir sevda vereceğim ama tutulmak bağlanmak yok bu sadece sana aşkı öğrensin diye bir ödünç dedi tamam dedim görelim deneyelim bakalım aşk her kez in anlattığı gibi karanlıkta pırıl pırıl bir güneş gönülde sönmeyen bir ateş içinde bir kıpırtı tatlı bir telaş gözlerde bakan mutluluk yürekte yatan bir umut sevgiyi sağnak sağnak yağdıran bir bulut uğrunda ölüme gidilen bir tutkumuydu aldım kabul ettim ve sevmeye başladım ta ki hayat ödünç verdiği sevdayı almaya gelene dek kapı sesi gibiydi içim cız etti ve karşımda hayat sen de bir alacağım vardı dedi bana almaya geldim sırtında kanatları vardı hayatın bir meleği andırıyordu cennetten geldiğini düşündüm merhamet eder dedim ve yalvardım ona beni bu hayatta bırakıp ta onu alma onsuz yapamam beni al onun daha mutlu edeceği çok insanlar var ama ben ama ben başka kimseyi mutlu edemem ki sözünü tut ve bırak dedi hayat ellerimden sevdamı çekip aldı sevdam gönülsüzdü gitmeye biliyordum oda beni sevmişti ödünçtü ama sevmişti ne yazık ki gitmeliydi vakit gelmişti ve gitti yaşıyorum şimdi onsuz isyankar değilim hayata ama seviyorum seven bir kalbi yalnız başına taşımak ne kadar ağır olsa da taşıyorum gerisi gene ağlamaklı..........((( Uçuk’ÇA AŞK |