Hoşgeldin Ruhum
Bana veda okuduğun o gece,
rengini atmıştı yıldızlar. Sanki yüksek derecede, hüzünle yıkanmışlar gibi. Dibine tutmuştu ay, alınması unutulmuş yüreğimdeki ateşten. Bir hapşırıktır tuttu havayı, fazla kalmıştı galiba göz pınarlarımın altında. Ve beynimde bir iş kazası; beklemiyordu hayallerim, böyle bir yarayı. Dile gelseydi ciğerim, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne gider; bana yapılan bu zulüm, insanlığa aykırıdır derdi. Bir ruh ancak bir benzerini bulduğunda çıkarmış ya ortaya hani o zaman anlarmışsın yaşadığını Ve yaşamak için kendisine kayıtsız şartsız muhtaç olduğunu.. İşte öyle birşey gönlümü gönlüne rehin bırakan son olarak dilime takılan saatlerim hep sana alınsın ne bir saat öncene ne de bir saat sonrana.. |