KARALTI
İnceden inceye bir sızıntı bulaştığı yere
Görünmeyen kuyunun kıskacının diline Sel verir oldu zamanın geçmişi Kırmızı bulutların çaktığı mevsim Gürültünün tufana karışıp acıyan tenim Sessizliğin sükutu Kelimelerin hücumu Aynı yerden başlayan Farklı yerlerde biten Ruhun karanlıklarında kaybolan timsahın öcü Kıtaların birleştiği noktalardan kaçarken İnsan selinin arasına dalmak. Yalnızlık kaçıyor, yalnızlık durmadan Seslerin gizliliğinde ölçüsü. Bağıran yok etrafta Toplasan bir ölüm uykusu. Sona geldik her zaman yolun Uyumak en büyük korkum. |