İnsanlarla Konuşmuyorum işte !
Bir örümcek ağı misali dev görünümlü insanlar,
Ne denli çığlıklara ram sağlıyorlar? Bilmiyorlar mı ki, bu dünya savaş yeri değildir. Fitne yeri değildir. Müziklerde nağmeleri duyuyor musun? Nice nice duyguları beslemek için bestelendi. İnsanlar için. Kalemimi kırıyorum her defasında Küfreden insanların suratına karşı. Anlamıyorlar Bayım Anlamıyorlar. Satır satır yazdığım harfleri toplayıp Kendilerine ev yapamıyorlar. Ben küstüm insanlara Konuşmam da bir daha! Kalbim kırılıyor, bir çocuğun sokakta uyuyuşunda. Ahh Siz İnsanlar İnsanlığı unutmuşsunuz. Ben konuşmuyorum sizinle Ben konuşmuyorum işte ! |