Şair süksününden tutulup Tanrı hizasında dur ihtarına karşılık Cevaplanan bir kuldur Böyle bilinen gerçek koyulaşır Her mısra sustuktan sonra kalpte
Ve Uzun ile kalın sıfatlı kantarın Mikyası olur şiir / yeri geldikçe
Bana ait değilken aklım Kavgamı söyleyemem Ve bana ait değilken kalbim Aşkın peşinden gidemem
Haydi görgülü bir misal getir isyanıma Kulluğumu kanatana kadar içeceğim işte Ben bir uşak olmayacağım yanağında Sessiz ve muti olmayacağım Kölelik yaftamı takıp ayak bileklerime Tüküreceğim öfkemi
İlkin kaba saba adımlarımı süreceğim yola İncelecek kadar yürüyeceğim Yürüdükçe açılacak ufkum Engin bir rüya göreceğim yolun tam ortasında İfrazı olacağım kötülüklerin
Dişime göre seveceğim tadını Unutmasız bir aşkı Akşam olmadan döneceğim Döneceğim kucağına
Hür generali olduğum bir hayatı Okuyacak dudaklarımdan sevenlerim Düşman menzilinde kalan sırlarımı Sıfırlayacak sonra güçlü öfkem Her mıntıkada ölecek kadar yaşadım ya İlk gelen meleğe gülümseyeceğim
II.
Burası Arasat diyorlar Doğrumu susuyorum biliyorum aslında Ellerim söylesin hayatımı önce Önce onlardan başlasın tövbem
Şimdi çıktım içimin miracıyla Katında okundu künyem Ey Rab olurunu umarak Sevmelerimi konuştum ilkin /Sevmelerim İçimi dolduran katranlı günahlarımı Aklayan mazeretlerim Ve bir takım öç çıkınlarını çözdüm sonra İfrit bulaşığı da vardı kiminde Kiminde senin hakkın vardı ey Rab
Çürümüş kemiklerimle uyuya kaldığım saatlerde Ne çok unuttuğum zamanlarımı sustum Kendimi utandırmak için Sustum öylece Merhametine sığınarak
En çok seni sevdiğim saniyeleri Kocaman kanatlarıyla uçtum Resulünün ardınca Kaşım gözüm yine sana emanet
Şimdi baktım da dönüp arkama Kocaman bir azlıkmış yaşadığım hayat Tut beni ey Rab tut İsyan bulaşmadan mısralarıma Kır dilimin kemiğini
III.
Maslahat gereği söylüyorlar Dudaklarında kupkuru seslerle Okuyorlar yedi ceddimi Pek manidar bulunuyor Toprağın altında dururken Ölmüş gibi en tepeden bakmam Şimdi geldim meclisine ölümün oysa Hoyratça çıkardığım bu bedenden kurtularak
İşbu kalemin kavlince gördüm hesabımı Sus pus olmuş kelimeleri canlatarak Nüzul sebebimi hatırladım
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Nüzul Sebebim şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Nüzul Sebebim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
... İşbu kalemin kavlince gördüm hesabımı Sus pus olmuş kelimeleri canlatarak Nüzul sebebimi hatırladım
“Gül”ü örnek almak, hisse değil akla, hayâle değil hayata hitap etmek, “Gül Devri”nden miras kalan saadet sermâyemizi bütün boyutlarıyla mekâna ve zamana hâkim kılmaktır…
O’nu hayatımızın merkezine bir bahar canlılığında ter ü tâze taşıyarak hayatın anlamsızlığına yeniden anlam katmaktır…
Kur’ân’ın işâret buyurduğu “ en güzel örnek” olan “Gül”den tevârüs ettiğimiz güzellikleri madde ve mânâ planında yaşatmak, O’nun muhteşem mirâsını zâyi etmeden üretip artırmaktır..."
Niçin geldiğini ve neler yapmamız gerektiğini bizlere hatırlatan nadide satırlarınızla bahtiyâr olduk efendim.
Böyle yürek yazılarına o kadar muhtacız ki. Sadece yasak savma, adet kâbilinden değil, bilinçli bir şekide neyi, niçin yaptığımızın idrakiyle hayata bakabilmek ve de yaşayabilmek.
Her zaman olduğu gibi satırlarınız bir okul olma özeliğini koruyor ama bu okulun öğrencileri firarda galiba. Okumaya yüzü olmayan öğrencilerin cafelerde oturup malayani konuşmalarla gününü gün etmesine benzetiyorum.
Neyse biz devamsızlık yapmayalım bari. Belki bir gün muallimimizi yakından tanıma fırsatını yakalarız. Umutsuz olmamak lazım.
Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum efendim. Rabbime emanet olunuz. Bizim sınıfa da bekleriz. O mahir kaleminizden damlayan şebnemlerde ıslanmayı isteriz.
egitimci38 tarafından 3/23/2008 4:10:23 PM zamanında düzenlenmiştir.