YORULDUM HAYAT
Ne prangalar eskittim.
Sevdaya tutuklu yüreğimde Belki belki dönersin diye, Aşkının esiri sevdanın delisi oldum. Baktığım, her yerde; Sensizliğin! serabına daldım. Yürüdüm sensizliğe, Bir adım daha yürüdüm . Kaç gece kapına dayanıp, Aşkımı haykıra bilmek istedim. Kaç gece hasretinle yandım, Kaç gecem sensiz geçti. Her zifiri karanlığın gecesinde. Yaktığım sigaramın dumanındaki, Sensizliği, sensizliğin! hasreti gibi, Hep içime çektim. Aşk ! ya gel tut ellerimden. Maviliklerdeki saf gerçek, Sevdalara koşalım, Yarınları umutlarla coşturalım. Yada içimdeki, sensizliğe esir olan, Sevdanın yıkıntılarını al götür benden. Çünkü; ben yoruldum hayat, İnişli çıkışlı sevdalarından aşklarından.. Hakan Ezel Bayram |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar