İMKANSIZ SEVDAM
Sevdası yasaklanmış,
Bir şairin, yüreğindeki ağlayan sesiyim, Aşka isyan eden. Umutsuz kaderimle, hep baş başa kalıyorum. Kimsesiz bir çocuğun, yalnızlığa Büktüğü boynu gibi, Benimde, yüreğimin boynu büküldü. Önce, damla damla kanadım, Sonra ise param parça oldum. Yarım kalmış bir şarkı gibiydim, Devamı, gelmiyordu sözlerin, Aynı notaları, tekrarlayıp duruyordum. Kadehimi, yarım kalmış, bir sevdaya kaldırıyordum. Öyle bir geriye dönüyordum ki. Aşkla, bakan gözlerin, gözlerimde canlanıyordu, Buğulanıyordu gözlerim, ılık ılık, yaşlar akıyordu süzülüyordu, Yanaklarımdan. Öksüz bir çocuk gibi, kalıyordum bir başıma. Sen! yüreği yasaklanmış, bir şairin, Yüreğine, nağme nağme yazılmış, bir sevdaydın. Sen! bir zamanlar, Gariban, bir çocuğun gülüşündeki, en güzel anlamdın, Ve şimdiki, en acı tebessümü’sün. Sen! bu serseri bedenin, sokaktaki duvarlara, En büyük aşkla yazdığı, Ama imkansız, gerçeğiydin.. Hakan Ezel Bayram |
Kalemin susmasın
____________________________________________Selamlar