Anne yetiş düşlerim eskidi
çok eskilerden yaramı sarardı annem
şimdi neredesin anılar her zaman toz pembe olamaz ya kimi zaman toz duman boğuverir tüm düşleri ve bir üfürümlük toz kalır camda ağlayan bir kız çocuğu düşer kirpiklerimden korkmuş sinmiş mi ne yağlı ekmek düşmüş toz kaplı sokak sessizliğine kilden arabası çatlamış dudakları gibi anne yetiş düşlerim eskidi yanağımdan süzülen yaşlar sizlerde beni yalnız bıraktınız şimdi kuruyan gözlerime zakkumun gölgesi yerleşti haberiniz var mı bir üfürümlük toz toz duman anılar ve seni her düşündüğümde anne kokan anılarla baş başa kaldım |