Hayransa sana Hayran
HAYRANSA SANA HAYRAN
Gülüm diye sevdim seni Ölüm bile koparamadı dalını Sözün gibi alacalı rengini Ecel bile dindiremedi göz yaşını Süzdüm ağır zamana hızlı öyle Özüm olmanı ister gibi meraklı İc gecirdim lakin dertten yanmış başı Kusursuzluğuna kayıp yılları böyle Benim diye sakladım seni Kaybedenler utansın senden gayrı Sesini duyan bülbül bile kıskandı Yüzünü gören güzelliğinden nasibini aldı Kuru baharda yorgunlaştı rüzgar İter gibi beni sana dolambaclı Aradı sokakları kuytu aralıklarında İster seni ister beni kavuşturmaktı amacı Buldum diye sayıkladım seni sana Yetebilme korkusuyla telaşlı Gelmek istedim tonca defa Uzaktan sana aşık virane aşkıma |