AŞK KONACAK DAL ARIYOR
Kaba saba,, derme çatma bir şehir
Apansız ve zamansız kalabalıkların Başıboşluğunda,, Derin zindanlarından Koşarak çıkıyorum derken Düşüveriyorum yine Bitap ve yorgun banliyölerine şehrin.. Bir aşkın izini sürercesine Yürüyorum kaçkın ve yorgun adımlarla Göz ucuyla bakıyorum insanlara Sabahın ilk ışıklarında Sanki şehrin keşmekeşi yürekleri esir almış Bakışlar keskin gülüşler gergin Ürkek bir serçe telaşında kızlar.. Aşk tutunacak dal arıyor Tüm dallar kırık dökük Sevgi tutku olmuş Tutku pusu kurmuş Aşk’a Kızlar mermi sürülmüş namlu ucunda Aşk konacak dal arıyor,, Dallar kırık dökük.. Necip KAHRAMAN 08 / 02 / 2016 |