Tanıdığı insanlar, daralıp dar’da kalınca,
Duyar duymaz arayıp, soruyor Cuma Yıldız.
Evine kalabalık, gurup misafir gelince,
Gönlünü karpuz edip, yarıyor Cuma Yıldız.

Otuz yıldır tanırım, onunla yola gittim,
Bir daha nasip olsun, başta huzuru tattım,
Gördüm insanlığını, yürekten taktir ettim,
Dost deyince kendini, yoruyor Cuma Yıldız.

Din’i örfü yaşayıp, mutlu olmak çabası,
Memleketi Elbistan, var kızılcı obası,
Şule, Emine, Gamze, Merve, Rabiya’nın babası,!
Başı dik anlı açık, yürüyor Cuma Yıldız.

Asla kem söz söylemez, gönülleri yıkarak,
Yüreği sevgi dolu, girer kalbe akarak,
Kendine dost kazanır, insana hoş bakarak,
Alemi kalp gözüyle, görüyor Cuma Yıldız.

Dostan can esirgemez, gözü tok, boldur eli,
Şar’dağının dibinden, estirmiş kader yeli,
Düşürmüş gurbet ele, böyle güzel bir gülü,
Solup giden gençliğin, arıyor Cuma Yıldız.

Dilerim beraberce, her zaman olsun neşen,
Çileyi derdi görmüş, adam gönlüne düşen,
Bu yazgı derler, ama, çok şanslısın Bahtışen,
Sana mükembel değer, veriyor Cuma Yıldız.

Bak, şu garip başınan, oldum gönül elçisi,
Dosttuma şiir yazdım, on dört hece ölçüsü,
Fazla söze gerek yok, sanki altın külçesi,
Saklıdır sol kasamda, duruyor Cuma Yıldız.

Almanya

Ali Şahin (Elbistanlı)