Ne zordur değil mi beklemek o telefona bakarak hem aramayacağını bilmek hem umut etmek can havliyle...
Yeniliyoruz hayata işte tam da böyle umut ve gerçek arasına sıkışarak...bir tarafımız diyor madem o aramıyor sen ara , diğer tarafımız arasanda işe yaramayacak.
Çok güzel anlatmışsın sevgili şair bu duygular beni de mahvetmişti evvel zaman içinde.
Ama hepsi geçiyor merak etme.
Kutluyorum şiirini gönlüne kalemine sağlık...

Ah bu keşkeler olmasa hayatımızda!!! Ayrılık insanın aklını, fikrini alır götürür. Gidense arkasında nasıl bir çöküntü bıraktığını bilmez. Hüzünlü, duygu yüklü bir haykırışla terki diyar ediş var seven yürekte. Gitmeden son kez telefonda sesini duymak isteyipte, gurura yenik düşmek. Tam da burda yine keşkeler düşer dilimize... Yürek sesiniz ve kaleminiz daim olsun. Yürek sesinizi severek okudum aynı zamanda hüzünde duydum.

Saygı ve selamlarımla

Yazar şöyle tahayyül eder şiir ve romanı..
Umutların tükenip bittiği anda şiirler tek sığınağımız,kalem ise tek dert ortağı,sırıdaşı olur.
Bembeyaz kâğıda sitem dolu yüreğinden sızan imgeleri, kifâyetsiz kelimeleri sıralar.
Sanki muhatabı karşısında imiş gibi içinde ki olan tüm diyemediklerini,hatta demeye
cesaret bile edemediklerini başlar böyle mısralara dökmeye ...
Lâkin bazı istisnalar ne yazık ki bizlerin hem morelini bozuyor,hemede sukutu hayale uğratıyor.
Şair ruhunu ve şiir becerisiyle duygularını olduğu gibi böylece,mısra ve satırlara yansıtıyor işte..
Oysa yüreğimizdeki yangınlar öyle büyüktür ki,alev alıp yanmasa dahi içten içe eritir insanı.
İşte bu yüzden bende yazmayı seviyorum sizin gibi değerli dost.
Yürekten tebrik ediyor,çalışmalarınızın devamını diliyorum..