…MERHAMETİNLE KUŞAT…Güneş battı batıdan gölgeler içinde Kışın çöken yıldızsız geceler gibi Karanlık ve hüzün içinde kaldım Gecenin dingin karanlığına bıraktım kendimi derviş edâsıyla Bir ney sesi alıp götürdü beni Demlenen semâzenlerin ruhuna. Bir hûşû içerisinde aktı ruhum bedenimden semâya Helezonik bir anafor Yükseltti,yükseltti,yükseltti beni arş-ı âlâya Işıklar saçarak pervane oldular çevremde ruhâniler Zöhre,Ay,bil cümle seyyâreler bir hûşû üzre raks etmekte ki Sessizliğin ve düşlerin doyum noktasıydı o an Güneş sadece kalbin kirlerinin yanıp, Yeniden Zümrüd-ü Anka misâli doğuşuna vesile olmakta, Ay,kaybolan yüzdeki nuru yeniden ihdas etmekte Ve Venüs ilâhi aşk ile Kalbin mut main olmasına vesile teşkil etmekteydi Ey Rabbim ! Sahte dostlardan,sahte sevgilerden Ve bütün sahtelik çeşitlerinin bir yılan gibi Ağulayarak bana sunulduğu bu hayatı al benden Ey Yüceler Yücesi ! Kapındayım Mücrimim Senden başka gidecek yerim, Çalacak kapım yoktur Kuşat beni ! Merhametinle kuşat ! Merhametinle… ..............s.altunbaş...ocak 2016 |
bizi merhametinden aciz bırakmasın Rabbim inşallah...
tebrik ederim abi...
selam ve saygılarımla....