MUMSEMÂBeşik belleyip gözlerimin kuyusunu Eeeeleyip beledim hüzün yaşlarimi Kumul kavruk çöller yürüyor Adını döve döve nakşettiğim dudaklarıma Çakıl taşı kırıklığınca kelimeler Orta yeri delik beynimin kırbasında Dilimde Sürüngen ayak izi Kuyruğunu kafasına dayamış Ateş çemberinde debelenen akrebin Ahh her sözü şiir dölleyen Adam Gelmeseydin bu vakitlerde keşke Böyle aklıma Düşmeseydin ahh düşmeseydin Adını düşük yapan y’adıma Ki ben Zırıl zırıl deliyim bu saatlerde Ki ben meczûb Ki ben bilmezin biriyim kendini Ki ben mecnûn Ki ben maznûn Tut ki Diplerine defnedildiğin uzayan tırnaklarını Götürerek afitâbına Öyle asûde asûde Çapak tutan bakışlarını üfeleye ovalaya Arazbar işveli bir bâd-ı sabaha uyandı İçi boşaltılmış damarlarımdan Canıma okuyarak sızan âb-ı gîrim Tut ki Yalandı Martavaldı Bir lâf-ı güzâftı Sevdamı yüreğinin bargâhına Bir hakkâk hüneriyle işleyen tüm terkibler Tut ki Yazılmadı sana Kana ağlaya Buruşuk sarı sayfalara düşük yapan Göbek bağını dişleriyle kesen şiirler Tut ki Tutuldum bezm-i dilinin cûş-u hûrûşuna Hasbî bir teslimiyetle Tut ki Ellerimle yerle yeksân eyledim Güvercin gagasında Bir avuçluk âsûmân Birkaç bulut Bir mâh-ı ahh Bir çok ah(h)ter Ve Şemsî bir tevekkülle bina ettiğim âşiyânımı Tut ki Divân’e bir Şâirim Mısralarını dolayarak boynuna Beyâbân beyâbân seni arayan Tut ki Ayyar zamanların göbeğinden söküp Tenime saldım Senin gerinde kalan akrebekleri Tut ki Beni Bitsin gel git sevmelerim Deli deli |
Beğenilecek bir şiir.
Gönlüne sağlık.
........................... Saygı ve Selamlar...