ZENNÛR'E"" Bildiğim bütün kelimelerin Anlamısın Sen Gitme benden Başkası anlamaz Anlatamaz seni Yine de Ben gibi "" Düğümleyip harflerinin ucunu En usul bilmez kelimelerinle Dik Sevgili Dilimin ipi kopmuş kesilerinin söküklerini Dikenli tel zımbalarla yama lisânını Yırtıklarına sesimin Aksanının kırıklarıyla sıvansın genzim Biraz da Bende dem’len Bende dinlen Bir de Benden dinle Kendini Seni Evet Seni Yani Seni Süslü harf bozması kelimelerin Kuru kurak gövdesiyle eşleştirip Kafiyelerin keyfine bırakılmış mısralara hapsetmek Özne belletip adını her cümleye Paragrafbaşına çekmek Alıp omuzundan tüm ağrılarını ağırlıklarını Yüksünmeden Taşıtmak hamal ruhlu yüklemlere Ve Sonra Kanata kanırta 3 tarafı hayalinle çevrili aklımın iklimlerini Başlamak senli satırlara ağlak bozlak Düşün Sevgili Düşün ki Eylül’ü yaprak yaprak kuruttuğum Avuçlarımda ağlardı Hazan Bir şâirin kalem ve kelâm kokan ellerinde İmâmesiz kalır Dağılırdı hüzzâm tınılı Ayarsız ayyâr yalnızlıklar Şimdi Camlarda buğulanan nefesime asıyorum Hançer hançer Çocukluğu tahta beşiğinden çalınmış yarınımın Hoş geldinlerini Düşün Sevgili Düşün ki Sana benzemeyen her kelimeyi Koparıp kalemimin ucundan Kurşuna diziyorum meallerini tükenme(z)siz Günlerden Perşembe ertesi Cumartesi berisi miydi Ceketinin ceplerine saklayıp Sana emanet etmiştim Ellerinden soyduğun Üryân ellerimi Sen Şiirlerime Kalem Kırdıran Adam Bana da öğret Nasıl iknâ ettin Alıştırdın Bensiz yaş(l)a(n)maya Kendini |
Kalemin daim olsun
________________________________Selamlar