Ömrümün En Soylu Çiçeğisin SenKendi nefesimin soylu terkisinde Ilıman iklimlere gitmek şimdi seninle Buz tutmuş saçlarımın tellerine dokunarak Dilimdeki şarkıları söylemek asaletine Durağan iklimlerin kahırlı seherlerinde aşk Pas tutmuş bir çivi gibi sarılmak dünlere Ummanını arayan suların derinliklerinde Yağmur suyu biriktirmek sevdalı tenimde Üryan kalabalıkların zılgıtları gencecik dillerde Seviyi saçıyor meçhul düşünüşler hıncın kabrine Alıp başımı çekip gitsem şimdi senli masallara ben Gelir misin yoksulluğumun kısır mevsimlerine! Yüreğimin dövmesiz zarına kapattım nicedir ben aşkı Yumruklarımda kan tortuları, ciğerimde hançer izi Uykular çekerim üstüme, ruhumda hüzzam devriliş Asırlar önce kutsandım ben sana, gönlümde hüzün sesi Avucumda onca şiir, serperim her sabah okyanuslara Gizli bir yaradır sevdan, orkideler yüzer uzak sularında Nereye dönersem döneyim sen, saklarsın beni ruhunda Ömrümün en soylu çiçeğisin sen, ölümsüzlük kitabımda Selahattin Yetgin |