gecenin karanlığında çığlık sesleriGecenin karanlığında yankılanan çığlık sesleri var ya Alıp götürür beni çocukluk yıllarıma t Tüm bedenimin titrediğini hissettiğim öyle bir çığlık ki bu... Gözlerimin önünde canlanıp duruyor o kız çocuğu Gecenin sessiz karanlığında yürüyor bir başına Ardına bakıp bakıp duruyor her sokak başında Belli ki peşinde var birileri duyulmakta ayak sesleri Biran duraklıyor kız çocuğu karanlık yolun sonu Kızın bir adım ötesi uçurum takılır gözleri uçurumun boşluğuna Çaresiz haykırıyor sonra!Anne baba öğretmenim neredesiniz Gelen yanıt sürgülenen kapı sesi sadece, Düş mü yoksa gördüklerim duvar dibinde ter içinde bedenim Düş mü değil mi bilemem ama,kızın çığlıkları kulaklarımda hala Ve çocukluk yıllarımdan kalma paslanmış gözyaşlarım damla damla On üç on dört yaşlarında çocuktum daha dün gibi aklımda Güvercinlerim vardı evimin çatısında beslediğim çocuk yüreğim Her gün kanatlarına takılıp özgürlüğü paylaşırdım Gökyüzünde süzüldükçe onlar o günlerde sevdalandım özgürlüğüme Sonra bir gün yakalanıverdi uğursuzluk dediler derslerin dediler Beni özgürlüğümden ettiler ondandır özgürlüğüme tutsaklığım Yine o günlerde, yetmiş iki yılın baharında sevdamın bir yanı Şafak vaktinde asılı kaldı !O yüzdendir, Dört yüz adımlık hücremde hayat voltaları atışım Ve yine o yüzden, Genç yüreklerde şiirlerde sevdamın eksik yanını bulup Duygularımın şaha kalkışı... Kim bilmiyorum ya da kimler Her gece düşlerime girenler bazen maviliği tükenmiş bir deniz Bazen de karanlığın ucunda uçurum!Gözlerimin önünde o kız çocuğu Bırakın çocukları Özgürlüğü doyasıya doyasıya yaşasınlar Döndürmeyelim beyazı karaya ,Bırakın özgürce uçsunlar Umut dolu birer güvercindir onlar,Bırakın özgürlüğü paylaşsınlar.... Recep Şikar |