ANonSa
gövdem haber muhabiri.
birkaç yerde, izdiham. devasa bir muallak, gasp ediyor hücrelerimi. itinalı oysa bir o kadar plansız savrulmaların eleğinde, kalakaldım. ıslak ızgaralar ardında mor pelerin. göğünde uçurduğu şapkasız zerdali başı şimdi, o her neyse öyle olan. meğer güz yağmurları susamış ocak ayı kaldırımlarıma. emanetsiz bir kol gezmesini dolamış, boynuma. husumettendir ey gönlüm bırak şişenin sayacını. top başı iğnelerin patlak adımları bu, köşe beli soğuk tutunmaların. peki siz dersiniz mi şimdi bana; çekmeyim mi dipsiz yastik kılıflarından unutulmuş doğal sayıları, saklamayım mı tarihin el yapımı mısır örgüsüne, dokunaksız beşik gıcırtılarımı? veyahut iskemlesiz bir tozun fikri uyutan müptelasını gözlerime mi sürmeli rüzgarsız başıma inat? demeyin öyle, ruhlara abanık sessiz harfler türetmeyin. öyle demeyin. toplayıp üçü beşi bir sacayağına oturtalım, bakalım. göksüz bir bulutun da diyeceği vardir, dinleyelim. hem eşsiz tasarımların kırışıktır avuçları, hadi parlak kırmızı zaman alışları tut, tutalım, anonsa.. öyleyse yazıyorum ilacımızı; 32 derecelik bir gölgede tespih ortası düşünü, do sesine yapıştıralım ve katran lilasına sarınalım. |