BİR ADAMKar deli gibi... Gölgesiz bir adam Karanlıklarda, Yalnızca acısı adam gibi. Yüreğinde, soğukluğu kaldırımların, Kar deli gibi... Kundurasının tozunda çığlıklar, Her adımda daha bir hazin, Daha bir hazin... Ardından kar hemen siliyor Ayak izini, Sanki yok gibi... Vurgun yemiş yalnızlıktan, Yalnızlık vurmuş yüreğini... Gökyüzünün görünmeyen mavisi Yüreğinin gizi. Bakışlarından tüten acıyı Gece saklamış karanlıklara. Görünmez sokak, ürkütmüş geceyi Beyazlığından. Yorgun damlar sırtlamış Karların, ağır yükünü. Garip evlerinse Beli bükülü, Zor nefes alıyor kör bacalardan... Bir yalnız adam İnce, kemikli yüzünde Sebepsiz gülüş... Gökler alçak mı? Hâlenur Kor |
Gece saklamış karanlıklara."
bacasından acı değil, mutluluk, sevgi tütsün yüreğinin; her daim..
Sevgiyle/dostlukla...