Muhalif Bir Ses
Yine bir yaprak düştü, ömür denen takvimden,
Gelin tövbe edelim, dar mezara girmeden. Yarın diye özlerken, işte artık dün oldu. Dünler ile bu günler, yarınlara yol oldu. Umut ile beklenen, her yarın dün oluyor. Bir gül goncası gibi, akşam olup soluyor. Hayat denen oyunda, gece perdeler iner. İnsanoğlu bilemez, ne gün rabbine döner. Hazır olmalı her an, ecel gelmeden cana. Ölümün koşaradım, geliyor senden yana. Düşünmek lazım gerek bu hayatın sonunu, Allah yalnız bırakmaz, iman eden kulunu. Kur’anı dinleyelim, yaşayalım her nefes, Allah emir verirken, çıkmaz muhalif bir ses. Mümin denilen kişi, lebbeyk deyip bağlanır. Hakka dilbeste gönül, aşk oduyla dağlanır. Necdet EREM 31.01.2016 |