Yalnız değilimArıyor musun sen de eski günleri bakıyor musun resimlere eski dediğime bakma onlar bugünkü gibi yeni yeniden yaşıyorum hatırladıkca nasıl da bir hiç uğruna inatcı iki keçi yani sen ve ben nasıl da inatlaştık bir daha ne karşılaştık ne de aradık birbirimizi ben seni unutmadım biliyorum sen de beni anıyorsundur kulağımı çınlatıyorsun arasıra sen de pişmansın değil mi sanki hep öyle genç o yaşlarda kalacaktık o günkü gibi yine Fesleğen katmer Küpeli, Hanımeli, Gül de yetiştiriyorum hani şu yedi verenlerinden onlar taze taze ya hayat dolu ya ben de onlarla kendimi genç hissediyorum aynı mahalledeyim yine eski komşularımla görüşüyorum kış geceleri bazen çok üşüyorum sıtma gibi bir titreme sarıyor bedenimi biliyorum nedenini yaşlılık belki de yalnızlık ama çoğu zaman Yalnız değilim sen geliyorsun dertleşiyoruz romatizmalarımızdan ilaçlarımızdan yakınıyoruz sigarayı bıraktım bıraktım bırakmasına da sen gelince bir tane tek bir tane içiyorum dayanamıyorum hem senin hem de tütünün yokluğuna 7 Mayıs/ 2004/ Davutpaşa/İstanbul Yüksel Nimet Apel Paylaş |
Yüreğine kalemine sağlık
__________________________________Selamlar