Cesaret Edemedim
Kapında çok bekledim ışık sönene kadar
Bir kez olsun çalmaya cesaret edemedim Kavga ettim kendimle eve dönene kadar Geri dönüp gelmeye cesaret edemedim Belki de sanıyorsun seni hiç aramadım Ar edindim kendime kimseye soramadım Sanki bir yetim gibi hayal de kuramadım Yokluğunda gülmeye cesaret edemedim Aradan kırk yıl geçti saçlarımsa tel tel ak Eceli vuslat saydım! Vuslatı kutlayarak… Hasret uçurumundan aşağı atlayarak… İnan sensiz ölmeye cesaret edemedim Unutmak istesem de depreşir ara ara Gün geçtikçe azıyor nasır oldu o yara Bir elinde bastonun bir elinde sigara Seni öyle bulmaya cesaret edemedim Bedenim bir ihtiyar gönlüm hep genç olsa da Ben özlemi yaşarken sendeki hınç olsa da İnan gücüm yeterdi dağlara tunç olsa da Ferhat gibi delmeye cesaret edemedim Bazen şarkı sözünde, şiirdeki hecede… Bazen bir harfi eksik girdaplı bilmecede Şöyle derin uykuya bir karanlık gecede Hiçbir türlü dalmaya cesaret edemedim Şair/Yazar: Erdal Koca erdalkoca.com |