UN KOKUYORDU UMUTLARI
"Ağam,
Hasat yolda değirmene" Azap yeri öpmede İki büklümde! Kocaman gülümseme, Körüklü çizme, Toprak inlemede! Minicik el, Sımsıkı yapışık nasırlara Dünya güzelinde. Dil Çerkezce, Türkçeye uyumlu, " Şıeğhı,şıeğhı ( çabuk,çabuk) Wate yıpecçe tığaş"( babandan önce koşalım) Adımlar alabildiğinde, Uyum içinde İki dik yürekte. Minik dik Çelişki ironik Meydan okumada koruk gözler, Ardını gözler. "Şıeğhı,sıpse,şıeğhı(çabuk canım çabuk) Wate ğhajğer kıtiğhışt, yışaeşt"( baban unu elimizden alıp satacak) Yarış ana kız eşitliğinde. On kişiye, Kış doyumluğu peşinde. "Ağam, yolculuk?" Sorgusuz soru, Ağa uğurlanacak boru mu? Ufka dikilmiş bir çift umarsız. Sefahat düşlemekte öğretilence arsız arsız. Öyle ya! Seferberlik göbeli, Altı aylıktan yetim, Gül bebek bildi bileli! Sıcak soğuk su farkından muaf, Dualar eşliğinde serpilmiş musaf musaf Dul karı bebeliğinin şahmeranı Hasat üstüne kurulu saltanatı. Otuzbeşinde var yok, Yedi bebe bir de ebe Gülpembe yiğitliğinde tok. Değirmen buğdaya dönmekte, Minicik yürek umuda sönmekte. "Pıte yubıtı sıa,yutemıf,(elimi sıkı tut düşme) Sımuylew,ğhunba sınaef,( uğrastırma beni olur mu aydınlığım) Olağanın üstünde direnç Varsıl yoksulluğa ilenç Hayata yön vermekte Bebek cildinde gön dermekte. Değirmen buram buram un, Pide, katmer, bişi somun, İki çift çimengöz almış ışığı Umut yağmur karışığı Şeyh Şamil dansında Eşik un çuvalı arasına! Değirmenci ikircikli Unu ağaya teslim edeli, Dolaşık aklı, Cepte iki eli! Dudak kıvrımından hafif bir gülüş belli "Nıse,kupfezğebılığar mıfediz" (gelin senin için ancak bu kadar araklayabildim) Yüreğinde sivri uçlu biz, Geline uzattığı çuvaldız. "Yoreğhu, abey,yoreğhu,(olsun abim olsun) sıdçen mıfediz me mıfediz"(bu kadarsa bu kadar) Yugü yumğegod sıfesakışt, (icini karartma,üzülme sen sakınırım,tutumlu kullanırım) Se yızğekuşt (yetiririm ben) Gülpembe yanaklar ıslak, Minik el ana ayasında tutsak! Arka loşlukta ışıldar iki çuval un Dünyaya inat bir duruş sergiler Minicik bedene un kokulu koyun! "Yoreğhu, yoreghu sıdaeday "( olsun,olsun,parıltım) Tığıştep,tığıştep zızsszaçe ,(ağlamayacağız, ağlamayacağız asla) Haynape ğınır nıbeçe" (karın için ağlamak çok ayıp) Atmışdört inci aynı anda Dağıldı sokaklara Islıklar arasında Sıfemıy,sıfemıy,(istemem istemem) Wallaha sıfemıy,(vallaha istemem) Billaha sıfemıy,(billaha istemem) Ale aye sıfamıy(çirkin oglan istemem) Ayıplığının bilincinde çimen Yokluk kavramınca varsıla Asla kırmadı dümen. Hep un kokuluydu umutları buram buram. Bilgeliğine soyundu bir ömür. Dimdik ve hür! Sızlanmadı hiç , Söylenmedi asla "şuram buram" " var oluşun temelidir onur, Azlığının çokluğunca yasarsın özgür! |