Kopuk Duygular
Duygular senden koptu yaradanı yar bildim
Kirpiğimin ucundan şebnemler dökülünce Yüreğimi yasladım ben hep onu var bildim Zehirli ok sineme böylesi çakılınca Ruhum gel git içinde durmadan salınıyor Dokunma hiç sineme ortası deliniyor Her gece yarısında uykular bölünüyor O görkemli Erciyes üstüme yıkılınca Üç ayak birde urgan dar böyle mi oluyor Boğuluyorum yine gözlerim kan doluyor Sen korkma sevdiceğim gül benzim de soluyor Bağladıgın o urgan boynuma takılınca Efkar mıdır sitem mi bastı yine bir hüzün Ben olmayım ne çıkar varsın gülsün hep yüzün Gecede mahpus kaldım hasretiyim gündüzün Zifiri karanlıklar üstüme dökülünce İki büklüm olmuşum daha şu genç yaşımda Yıldızlar serpiliyor siyah tel yok başımda Bir siğaram birde ben hayalin de karşımda Gece olup el ayak ortadan çekilince Kızmıyorum inan ki kader deyip geçerim Kul Garib’im elbette bir gün olur göcerim Sen elini dokunma ben kefenim biçerim Ecel gidelim diye başımda dikilince Emine Çerçi |