Hayaller Kelepçe Tutmaz
Kalemin ağzı
Eskisi gibi sivri değil Kırmışlar boynunu bir şafak vaktinde Merhemi yok İçimden yürüyor sensizlik Gökyüzünü vurmuşlar Göz bebeklerime sunmuşlar Korkuyor insan özlemin ikramından Sevince özgürdük Yazamıyor yaşayamıyorsun Yanılıp yangın da olamıyorsun şimdi Bu yüzdendir Hiç düşünmüyorum Hiç düş kurmuyorum Hiçlikte bile sana ağlamıyorum Özgürleşince sevgili Özgürleşince elimde güller karanfiller O zaman Yanı başımızdan akacak nehirler Bir çiçek gibi Kovanda birikmiş bal gibi olacağız Umudunu kaybetme Hayaller kelepçe tutmaz sevgilim |
saygılarımla
zaralıcan