Saklıydık Sessizlikte
Flaşlar patladı
Pozların arkasından Saklıydık yine derin sessizlikte Okuduğumuz şiirin Sunduğumuz hayatın yolcusuyduk Kanburun sırtında hırka gibiydi duruşumuz Rugan gibi vuruyor Saatler dizlerimize oturuyordu Saund ayarlarında çınlıyordu kulaklarımız Düşlenen İki kelam bir selam Gerisi benden öte yavandı Yalınayaktık Bir de kıskıvrak Gözlerimiz gizli ıslak Kalbimiz yarım yamalak Dilimizi titretti alkış ki kaldık çıplak Ne ışık kaldı Ne baykuş bakış O an Bir sen vardın Bir de sessiz suskunluğum Spotlar yorgun Gözlerimde gözlerin Muhteşem bir terki tutuyordu mikrofon Sonra ! Sonra biraz ağladım Biraz da ağladığıma ağladım Ve Söndü ışıklar/ |