karala 0045her isme çağrıldın eyvallah topraktan her şey avuçların ateşi su tutmuyor ki gökleri del de gel platonik yüzlerden düşen parça hatırlatacak sonrayı fısıltılara boyalı duvarlar arayacak biri sadece deşifre ettiği sırrın bekaretini namusuna soyunulan kanlı göç ben o onlarca her doğrunun eli gibi milyon ayağı çukurda az ihanete çok sevap yazılacak yağmurun boyu belli tetik çeken sessizlik gözleri bilmezdik öyle göğüs yırtan ağacın saçlarını savuran rüzgarı düzlerden güneş koşuyor her ölüme dirildin gamzeli yanakları omuzla git 0045 |