UYKUMUZ...
Biz ağlaya ağlaya gelmişiz bu dünyaya
Çünkü veda etmiştik asıl vatan sılaya. Sonra hülyalar bulup dalıp gittik rüyaya Yalan ile gerçeğin arasında uykumuz... Ayrılık çok ağırdı ve sancılı elveda Bilemedik her şifa sadece o devada. Uzaklarda arayıp ve kaybettik davada Akıl ile yüreğin arasında uykumuz... Elbet gafil oluyor gerçeklere göz yuman Dünya sislidir amma yeraltı beter duman. Bir damla su içinde yok deme ilim umman Derya ile küreğin arasında uykumuz... Gidenlere kör bakıp batıyoruz çamura Sorgulanır her amel sual benzer yağmura. Bu ölümdür uyanır karışınca hamura Gözün ile kirpiğin arasında uykumuz... ÜNSÜZ... |
Neden geldiğimizi unutup dünyaya.
Dilerim uyanırız gafillikten,
daha net ve düzgün bakarız önümüze.
tebrikler,
güzel ve anlamlı bir şiir
selamlarımla..