GEÇMİŞLİĞİNİN FAYDASINDAYIM
hiç akıllanmayacak deli çağımda
bir zaman, denize nazır bir hayat yaşamak isterdim bilmediğim sularda yüzmek , bile bile kaybolmak isterdim büyük denizlerde boğulmak gibi... belki bu yüzden sevdim seni iyot kokardı tenin meltemden çaldığın nefesin kumdan kalelerin vardı çok zor olmadı fethin her gel-gitte yıkılsada ben yeniden yapardım yıkılmaz saltanatım var bilirdim çağlara hükmedecektim geçmişliğin en dibindeyim ne zaman sarılsam hastalık hastasıydı tenin ellerini tutsam, ellerim üşürdü ateşi yakan ben olurdum günahlarınla söndüren sen geçmişliğin en dibindeyim başka gölgelerde üşüyormuşsun sen önce, belasını arayan sözlerini duydum içinde bize dair hiç bir şey yok ikimizide öldürecek, kaçacak yerim de yok ve birgün gözlerin Kabil gözlerin ihanetinin son perdesinde yetiştim ilk ben değilmişim geçmişliğin en dibindeyim kıyamete kadar sürecek esaretim geçmişliğinin faydasında öğreniyorum. ...suçu yokmuş zamanın yıllar önce yıkılırmış saltanatın ben seni değil yıllarca kendimi sevmişim daha neler öğreteceksin... ULVİ CAN YOLDAŞ |
büyük dileğidir; ama olmuyor işte dümdüz sandığın
yolda bazen düşüyorsun. Kemale ermek için zaten
düşmeden olmaz. Düştükçe pişiyorsun. Çok güzeldi okuduğum
bu serbest şiir.(ellerini tusam, bir harflik klavye hatası var.)
Tebrik ediyorum; selamlarımla.