9
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
1788
Okunma
inandıramadım bendeki seni.
anlatamadım kimseye...
bu yüzden şahit olsun istedim
kalem ile kağıt
yalnızca onlar kaldı dostum
seni yere göğe sığdıramadım
yaza yaza bitiremedim
kaç kez öldürdüm kendimi de
ben tükendim
sen yaşıyorsun öylece...
şimdi yakayım mı
o kadar yazdıklarımı ?
küllerini mi savurayım?
şimdi soruyor ;
akıl ve vicdan
zaman ve mekan,
hiç susmuyor, aşkta bir figan
onca yaşanmışlıkların vardı ya...
nankör olamazsın bu kadar
eyvallah düşüyor yine bana
teşekkür ederim
sen öğrettin üç noktalı
yaşamayı ve yazmayı
her şeyden önce ve sonra...
birgün yine tutarsa sen nöbetim
bendeki sen değilsin
kalem de meftun değil...
ULVİ CAN YOLDAŞ
ELVEDA 2015
Yeni yılın ülkeme barış ve huzur getirmesi temennisiyle...