ELVEDA MEFTUN
inandıramadım bendeki seni.
anlatamadım kimseye... bu yüzden şahit olsun istedim kalem ile kağıt yalnızca onlar kaldı dostum seni yere göğe sığdıramadım yaza yaza bitiremedim kaç kez öldürdüm kendimi de ben tükendim sen yaşıyorsun öylece... şimdi yakayım mı o kadar yazdıklarımı ? küllerini mi savurayım? şimdi soruyor ; akıl ve vicdan zaman ve mekan, hiç susmuyor, aşkta bir figan onca yaşanmışlıkların vardı ya... nankör olamazsın bu kadar eyvallah düşüyor yine bana teşekkür ederim sen öğrettin üç noktalı yaşamayı ve yazmayı her şeyden önce ve sonra... birgün yine tutarsa sen nöbetim bendeki sen değilsin kalem de meftun değil... ULVİ CAN YOLDAŞ ELVEDA 2015 Yeni yılın ülkeme barış ve huzur getirmesi temennisiyle... |