...GURUR...
Sen
Öyle vurdun ki yüreğime Yaşadığım güzelliklerinden Bir tutam versen Yeterdi bana Hiçliğe alışamıyorum Senden yana Yokluğun iğneleşti Batıyor her yanıma Ben Öyle vurdum ki duvarlara Geçitler depremde Sokaklar çıkmaz Büyüyor yalnızlığım Dağ misali Aşamadım keşkeleri Biz Öyle cansız ki usumda Ellerim bile isyanda Durdu heyecan titremeleri Donuk soğuk Buz dağlarına tutundu sanki Yok olmaya yüz tutmuş Anılarda kaldı Elele bizim harikalığı Bir bakışına kurban ederim Tüm anıları Yerleşse günüme senden bir ümit Unuturdum dünü yakanı Sen Ben Biz Gel vazgeçelim Bu gurur denilen illetten Bak siliniyor izlerimiz Hadi Deneyelim mi yeniden... ASLI DEMİREL... |