Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KAYBETTİM FERMANI
MUSTAFA KOÇYİĞİT
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 496 okunma
KAYBETTİM FERMANI
Sen içirdin bana aşkın şarabını!
Eyledin gönlüme dünya ızdırabını. Hiç mi düşünmezsin bu aşığını, Duymaz mısın sana işlediğim günahı. Hani nerede bana verdiğin sözün? Hiç mi kalmadı ben de gözün? Hatırlamaz mısın bu değil özün! Nerede senin aşkın beni öldürdün. Yanar gezerim, oldum bir mecnun. Ararım seni hercai; gel ne olursun Söz vermiştin bana kaldım mahzun. Sensiz yarım kaldım, sararmış solgun. Gönlüme sensiz esti hazan rüzgarı. Yokluğun da unuttum küçücük sevabı. Hasretin de, uzakta gece ve sabahı Gülüm kurudu soldu, kaybettim fermanı. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAYBETTİM FERMANI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.1.2016 21:06:00
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 496
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.