Farkında değildiniz .
iniltilerinizin tellerinde tınılmasa da,
dalıp giden bakışlarınızda gördük kederinizi .
kimin nesiydiniz?
kimdi uzak ,yollardan beklediğiniz?
kırıcı tavrınıza rağmen ,
bir başka mı sevmeliydi sizi ?
yoksa severken düşünmeli miydi?
hiç bir anlayış ,beklemeden,
suç teşkil eden hislerimizi
açıklamaktan korkmazdık.
gülerken de ağlamasını bilirdik,
bitkin düşse de kalbimiz
dermanı bulurduk dizlerimizde.
yüzünüze bakamazdık
yürek renginizin
aklımızı çarptığı o, günden, sonra.
kendimizi bir şey sandık sevdik işte sizi,
ya siz, bizi ne sandınız?
delilikmiydi size böylesine düşkünlüğümüz?
kurulan onca hayallerini ,
bir, gecede kaybedenler vardı
defalarca şahit, olduğumuz
bizse umutlarımızı kaybetmiştik;
ne olmuştu yani,
sizsiz de yaşamasını;
ve ölmesini becerebiliriz.

Nuran KARACA14:04 19.01.2016